مواد قندی
گز (استاندارد ۳۰۲۳)، پولکی (استاندارد ۸۵۳۸)، نبات (استاندارد ۷۳۹)، عسل (استاندارد ۹۲)، انواع شیره ها اعم از شیره خرما (استاندارد ۵۰۷۵) و شیره انگور (استاندارد ۱۴۷۲۵)، مربا (استاندارد ۲۱۴)، حلوا ارده (استاندارد ۲۴۶۲)، گلوکز (استاندارد ۶۲۱) و تافی از دسته مواد قندی هستند.
این دسته غالبا دارای مونو، دی، تری و… ساکاریدها مثل ساکارز، فروکتوز، گلوکز و… هستند. به همین علت آزمون مشترک و پر اهمیت در این گروه ، قند کل و درصد ساکارز می باشد. که به صورت تتیراسیون (مانند عسل، بیسکویت، مربا، شیره انگور و …) و پلاریزاسیون توسط پلاریمتر (مانند نبات، قند و …) انجام می شود.
آزمون های دیگر گروه قندی با توجه به شماره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های استاندارد ذکرشده در بالا وجود دارد. رطوبت، خاکستر، PH، اسیدیته، بریکس، انیدروسولفورو، هیدروکسی‌متیل‌فورفورال، پروتئین، آمیلاز، فروکتوز و گلوکز از جمله این آزمون ها هستند.
همچنین برای حلوا ارده آزمون پراکسید و اسیدتیه روغن استخراجی، پروتئین، چربی، فیبر نیز انجام میگیرد. و برای گلوکز، خاکستر سولفاته و ضریب شکست به سایر آزمون ها افزوده می شود.
هر آزمون برای سنجش بخشی از کیفیت محصول انجام میگیرد، برای نمونه آزمون نسبت فروکتوز به گلوکز برای تشخیص استفاده از گلوکز در محصول انجام میشود. آزمون HMF و آمیلاز کمی و کیفی در عسل و شیره انگور جهت بررسی میزان حرارت دهی انجام میشود. و آزمون پروتئین برای نشان دادن تغذیه ای نبودن عسل به روش اسپکتوفتومتری انجام می شود.
جهت جلوگیری از تقلب در نبات و پولکی آزمون تایید وجود زعفران مطابق استاندارد ۲-۲۵۹ علاوه بر آزمون وجود رنگ های مصنوعی به روش TLC ، با استفاده از اسپکت انجام میشود.
انیدروسولفورو یک ترکیب گوگردی و سمی است. این ترکیب بر سلامت انسان تاثیر میگذارد. برای بهبود کیفیت ظاهری در نبات از انیدروسولفورو استفاده می شود. این ماده به روش اسپکتوفتومتری مطابق استاندارد 14519 اندازه گیری می شود.
